برنامه تخصصی تغذیه کودی عدس

مشخصات گیاهشناسی عدس

عدس از خانواده خانواده حبوبات و بـا نام علمی Lens culinaris medic  و نام انگلیسی  Lentil – Cultivated lentil – gramاست.

 

شرایط کشت عدس
دمای مناسب رشد
  • دمای مناسب جوانه زنی بین ۱۵ تا ۲۵سانتیگراد می باشد.
  • زمان کاشت عدس در مناطق مختلف به شرح زیر می باشد:
  1. مناطق معتدل سرد: ۱۵ آبان تا ۱۵ آذر
  2. مناطق سرد: نیمه دوم اسفند تا نیمه دوم فروردین
  3. مناطق نیمه گرم یا گرمسیر: ۱۵ آبان تا ۱۵ آذر

 

خاک مناسب
  • عدس در انواع خاک های رسی سنگین تا شن لومی کشت می شود.
  • به شوری خاک حساس بوده اما نسبت به سایر حبوبات مقاومت بیشتری نسبت به شوری دارد.
  • این گیاه را می توان در PH حدود ۵/۵ تا ۹ کشت کرد.
طول دوره رشد و رسیدگی
  • طول دوره رشد و رسیدگی گیاه عدس ۳ الی ۴ ماه می باشد.
زمان برداشت محصول
  • هنگامی که رطوبت بذرها ۳۰ درصد باشد برداشت سنتی و دست انجام می گیرد.
  • برداشت مکانیزه ( کمباین) زمانی که رطوبت بذرهای ۱۲ تا ۱۴ درصد باشد انجام می شود.

 

آفات و بیماری های شایع عدس
بیماری ها
  • پژمردگی آوند ( پژمردگی حقیقی) – عامل بیماری قارچFusarium oxysporum
  • پوسیدگی یقه – عامل بیماری قارچCorticium rolfsii
  • بیماری زنگ
  • سفیدک پودری
  • سفیدک دروغین
  • آنتراکنوز
  • بیماری های ویروسی
آفات
  • شته ها
  • کنه ها
  • سرخوطومی ها
  • سوسک های انباری
  • مگس هایPhytomyza horticola

مهمترین عناصر غذایی در رشد و تولید عدس

 

۱-عنصر نیتروژن

نیتروژن موجب تسریع رشد رویشی گیاه و افزایش درشتی و وزن گیری دانه عدس می شود.

 

۲-عنصر فسفر

فسفر موجب تسریع رشد و گسترش ریشه ها و استقرار اولیه گیاهچه می شود. این عنصر فتوسنتز و انتقال انرژی را بهبود بخشیده و گلدهی و رشد محصول را افزایش می دهد. همچنین عنصر فسفر نقش موثری در افزایش مقاومت گیاه عدس در برابر تنش های رطوبتی (خشکی) دارد.

 

۳-عناصر ریزمغذی

عناصر بر ، روی و کلسیم  محرک گلدهی و شروع مرحله تولید بوده و از ریزش نابهنجار دانه و غلاف پیشگیری می کنند.

 

۴-عنصر آهن

عنصر آهن موجب افزایش سبزینگی و رشد رویشی در گیاه شده و کیفیت دانه عدس را بهبود می بخشد.

 

۵-عنصر گوگرد

این عنصر در تمام مراحل رشد و نمو گیاه مورد نیاز می باشد و کیفیت دانه عدس را به میزان زیادی افزایش می دهد.

 

 

توصیه های عمومی در تغذیه کودی عدس
  • مصرف کودهای حاوی سیلسیم و پتاسیم علاوه بر بهبود کیفیت محصول و مقاومت مکانیکی دیواره سلول ها ، از نفوذ آفات مکنده و عوامل بیماری زا پیشگیری و عمر انبارمانی دانه عدس را افزایش می دهد.
  • با توجه به شرایط محیطی کود آهن پودری و مایع ، همچنین کود پودر میکرو و کود مایع میکرو قابلیت جایگزینی دارند.
  • برنامه کودی پیشنهادی براساس نیاز  گیاه عدس به عناصر غذایی در مراحل مختلف رشد و نمو آن می باشد.
  •  مقادیر توصیه شده و نحوه مصرف عمومی است و با توجه به آزمون خاک و نظر کارشناس قابل تغییر می باشد.
  • بدلیل خاصیت کلات کنندگی کودهای اسید هیومیک مصرف این ترکیبات همراه با آب آبیاری ، موجب رشد و توسعه ریشه شده و جذب عناصر مغذی موجود در خاک را توسط ریشه گیاه تسهیل می کند.